La Biennale di Venezia – historyczny magazyn powraca po 53 latach

0
127

foto: Zofia Wadowska

W czwartek 24 października w Bibliotece Ogrodów Biennale w Wenecji odbyła się prezentacja pierwszego od 1971 roku magazynu „La Biennale di Venezia” – kwartalnika
towarzyszącego jednej z najsłynniejszych corocznych wystaw światowych w dziedzinie sztuki, architektury, kina, tańca, muzyki, teatru i mody. W przeszłości magazyn doczekał się 68 edycji, ewoluując od funkcji archiwalnej do opiniotwórczej, stając się polem do dyskusji dla najbardziej współczesnych tematów. W ten sposób, dzieła twórców La Biennale były archiwizowane, ale także zyskiwały drugie życie. Artyści, kuratorzy mogli zerknąć na wystawy z nowej, szerszej perspektywy, a tematy stawały się bardziej dostępne dla większego grona publiczności.

Prezentacja rozpoczęła się od przemówienia dyrektorki działu Archiwum Biennale – Debory Rossi, która przedstawiła historię magazynu i wprowadziła słuchaczy w temat najnowszego wydania, zatytułowanego „Diluvi prossimi venturi – The coming floods” (Nadchodzące powodzie). Edycja skupia się na relacji człowieka i społeczeństwa z wodą w, typowym da La Biennale, interdyscyplinarnym ujęciu. Zawarte w nim teksty pisane są przez naukowców, socjologów, artystów, architektów, ilustrowane są przez archiwalne i współczesne fotografie, obrazy oraz wykresy.

Główny wykład poprowadzony został przez marokańską architektkę, której praca opiera się w dużej mierze na koncepcie „designing for an arid future” – projektowanie dla jałowej przyszłości. Jej podejście wykształciło się poprzez doświadczenia z dzieciństwa spędzonego w marokańskim mieście Fez, obserwując zwyczaje swojej rodziny i społeczeństwa, a punktem kulminacyjnym jej doświadczeń było wzięcie udziału w eco-safari. Jednym z najważniejszych jej projektów jest masterplan rewitalizacji brutalistycznego kompleksu term Siza Harazem – rządowego projektu z lat 60’tych, który poprzez znaczne zaniedbanie i brak funduszy popadł w degradację i bardzo dobrze zaprojektowane systemy cyrkulacji wodnej nie służą już tak, jak kiedyś. Projekty Azizy wraz z innymi, w skali zarówno mniejszej, jak i urbanistycznej, reportażami i wywiadami z osobami z rozmaitych dziedzin zawarte są w najnowszym wydaniu La Biennale.

Odrodzenie tego magazynu pokazuje, że międzynarodowa wystawa w Wenecji cały czas jest aktywnym działaczem na polu interdyscyplinarnych badań, jest publiczną instytucją, zainteresowaną zarówno lokalnymi jak i globalnymi tematami. Lektura najnowszego wydania informuje i zachęca do zastanowienia się nad stanem świata, w tym przypadku relacji z wodą, a także tym, jak w tej sytuacji odnajdują się polskie miasta.