tłumaczenie pl: Katarzyna Ogińska
Historia Najjaśniejszej Republiki Weneckiej, ze względu na różnego rodzaju koleje losu, podboje czy cenne transakcje handlowe, jest nierozerwalnie związana z kulturą wina i szkła. Śledząc poszczególne momenty tej głębokiej więzi, świętowaliśmy ją wydarzeniem, które łączyło w sobie smak, sztukę oraz piękno. Odbyło się to w ramach The Venice Glass Week 2023, którego oficjalnym partnerem jest Nexa Event&Travel Designers.
Wydarzenie odbyło się w XII-wiecznej kamienicy z widokiem na Canal Grande, niegdysiejsze “fondaco”, czyli miejsce, w którym zagraniczni kupcy przechowywali swoje towary oraz dokonywali transakcji handlowych. Obecnie w tym budynku mieści się The Venice Venice Hotel. Miejsce, w którym współczesność łączy się z tradycją, a każdy zakamarek jest świadkiem najważniejszych trendów w międzynarodowej sztuce współczesnej.
Przy blasku świec w tej historycznej scenerii o bezprecedensowym stylu, Nicola Sabbatini, wybitny mentor, miłośnik wina oraz sommelier, zabrał nas w niezwykle fascynującą podróż po historii wina oraz szklanych kieliszków.
Między XIII a XVIII wiekiem Wenecja była największym na świecie rynkiem wina.
Wszystko zaczęło się w czasach Czwartej Krucjaty Krzyżowej, której wymiar religijny szybko przekształcił się w żądzę podboju. Celem była stolica bogatego imperium rzymsko-bizantyjskiego – Konstantynopol. Wenecja kierowała podbojem tego miasta, dzięki czemu zyskała wdzięczność Krzyżowców i została nagrodzona greckimi wyspami i terytoriami.
Z greckiego miasta Monemwasia (z gr. “tylko jedno wejście”), znanego również jako Malwazja, pochodzi słodkie, intensywne, drogocenne wino, nadające się do transportu morskiego.
Od momentu jego odkrycia, wszystkie wina, które ze wschodu trafiały do Wenecji nazywano Malvasie. Są to wina legendarne, wartościowe, wyszukane, z którymi wiążą się fascynujące historie. Stały się płynnym złotem Najjaśniejszej Republiki. W tym okresie Wenecję uznawano za światową stolicą wina, eksportującą ten „płynny nektar” do dworów całej Europy.
Jednocześnie, w wyniku handlu ze Wschodem, Wenecja była jednym z nielicznych miast, gdzie na stołach szlachty kupieckiej można było znaleźć szklane kieliszki. W XIV wieku na wyspie Murano zaczęto wytwarzać szklane wyroby. Jednak to dzięki pracy Angelo Baroviera, w drugiej połowie XV wieku, wytwarzane szkło stało się nie tylko przezroczyste, ale wręcz krystaliczne, tym samym zdobywając uznanie wśród bogatych weneckich kupców.
Ten przełom widać na obrazach szkoły weneckiej z XVI wieku, na których nagle można podziwiać kolor, przezroczystość i blask wina dzięki kunsztownie wykonanym kryształowym kieliszkom z Murano. Dowodem na to, jak bardzo szkło stało się modnym elementem na stołach i bankietach w epoce renesansu, jest pojawienie się przezroczystych kieliszków na obrazach Tycjana „Wieczerza w Emaus”, Paola Veronesego „Gody w Kanie Galilejskiej” czy Jacopa Tintoretta „Ostatnia Wieczerza”. Nawet u Caravaggia na jego słynnym „Bachusie” z końca XVI wieku widzimy szklany kielich w kształcie ściętego stożka, w oczywisty sposób nawiązujący do weneckich wyrobów. Oznacza to, że nawet w Rzymie, tam gdzie tworzył Caravaggio, można było doświadczyć “weneckiej mody”.
Dzięki obrazom tych wielkich mistrzów wyruszyliśmy w niezapomnianą podróż, delektując się czterema winami, pochodzącymi z wyjątkowych winnic. To płynne i pełne emocji doświadczenie rozpoczęło się degustacją wina Durello z Monti Lessini Borgo Rocca Sveva. Następnie podano Malvasia Venica&Venica oraz Venusa Venissa. Degustację zakończyło wino Raboso del Castello di Roncade.
Podczas degustacji skosztowaliśmy wyjątkowych przekąsek kuchni włoskiej inspirowanych wenecką tradycją z innowacyjnym akcentem.
Było to doświadczenie wyjątkowe, zabawne i wartościowe, odbywające się o zachodzie słońca, które niemal jak sen zniknęło wraz z ostatnimi promieniami dnia, ustępując miejsca nocy.
