WYSTAWA: Marta Czok. TO nazywasz sztuką?

0
118
"O sztuce" ("About Art"), akryl i grafit na płótnie (acrylic and graphite on canvas), 30 × 60 cm, 2010

Marta Czok. TO nazywasz sztuką?

wystawa: 26 maja – 28 czerwca 2020

Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego, Kozia 11, Warszawa

„Pokój zabaw Infantki”, („Infanta’s Playroom”), akryl i grafit na płótnie (acrylic and graphite on canvas), 60 × 60 cm, 2010

Od 26 maja 2020 roku Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego zaprasza na wystawę „Marta Czok. TO nazywasz sztuką?” zorganizowaną przez Muzeum we współpracy z Fundacją Polskiej Sztuki Emigracyjnej 1939–1989 i Włoskim Instytutem Kultury w Warszawie.

Wystawa malarstwa Marty Czok, artystki o polskich korzeniach, przez ostatnie 40 lat mieszkającej w Castel Gandolfo we Włoszech, a wcześniej wychowywanej w środowisku powojennej polskiej emigracji w Anglii prezentuje wybór ponad dwudziestu obrazów satyrycznych, najbardziej reprezentatywnych dla jej twórczości. Obrazy były wcześniej pokazywane w różnych zestawieniach, na wystawach indywidualnych w muzeach Włoch i kilku innych krajów europejskich.

„Wiktoria i Jej ciasto” („Victoria and her sponge”), akryl i grafit na płótnie (acrylic and graphite on canvas), 50 × 70 cm, 2013

Marta Czok, uważna obserwatorka społeczeństwa, pośród którego żyje, świata polityki i finansjery, pokazuje w swych obrazach, ironicznie i bezkompromisowo, okraszone humorem dwa obszary tematyczne, które jednak wyraźnie od siebie oddziela. Pierwszy z nich obejmuje zapamiętane przez artystkę motywy z jej dzieciństwa, sceny rodzajowe z wydarzeń i uroczystości rodzinnych, z humorem i w sentymentalnym tonie przedstawiane angielskie i włoskie zwyczaje. Druga część wystawy skupia się na krytyce współczesnego świata, hierarchii zależności, stanowisk i finansjery, a także na piętnowaniu ludzkich zachowań i przywar takich jak zazdrość, plotkarstwo, zarozumiałość czy szyderstwo.

Na ekspozycji podzielono prace zgodnie z tematami opisanymi powyżej. Obrazy wykonane są na płótnie, malowane techniką olejną i akrylową, z wyraźnym rysunkiem, wykonanym ołówkiem (grafitem). Kolorystyka użytych barw jest zawężona do kilku podstawowych kolorów: dominuje szary, ciemnoszary i grafitowy, czerwony, niebieski, biały, złoty. Kolory mają swoje symboliczne znaczenie: szary i grafitowy symbolizują przeszłość i śmierć, a także nastrój – smutek; czerwony – bogactwo, siłę, dominację; niebieski – nadzieję, radość, dzieciństwo; biały – duchowość, ulotność; złoto – bogactwo w negatywnym znaczeniu. Część obrazów ma nietypowy format. Niektóre posiadają formę tryptyku i kształt obrazów ołtarzowych.

„Koń Trojański” („Trojan Horse”), akryl i grafit na płótnie (acrylic and graphite on canvas), 120 × 80 cm, 2012

Prezentowane na wystawie prace pochodzą z kolekcji artystki oraz ze zbiorów Fundacji Polskiej Sztuki Emigracyjnej 1939–1989.

Ekspozycja potrwa do 28 czerwca 2020 roku. Można ją oglądać w siedzibie Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego przy ul. Koziej 11 w Warszawie. Towarzyszy jej dwujęzyczny, polsko-angielski katalog zawierający reprodukcje wybranych prac artystki.

Strona internetowa wystawy: https://tiny.pl/7r9r6

Strona wydarzenia na Facebooku: https://tiny.pl/7r99q

 

 

Kontakt dla mediów:

Dorota Parzyszek
Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego
E-mail: dorota.parzyszek@muzeumkarykatury.pl
Tel: 512 717 575 

Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego mieści się w pobliżu placu Zamkowego przy ul. Koziej 11 w Warszawie. Jest to jedyna instytucja tego typu w Polsce i jedna z nielicznych w Europie. Muzeum Karykatury w Warszawie powstało w roku 1978. Jego twórcą, a później długoletnim dyrektorem był znakomity rysownik i satyryk Eryk Lipiński. Idea powstania Muzeum Karykatury nurtowała go już na początku lat 60. XX wieku. Najpierw Muzeum działało jako Oddział Muzeum Literatury, by w 1983 roku uzyskać samodzielność i stałą siedzibę w dawnej oranżerii Pałacu Prymasowskiego przy ul. Koziej. Pierwotny zbiór 2500 obiektów rozrósł się do kolekcji ponad 20-tysięcznej. Zawiera ona wiele arcydzieł karykatury polskiej i światowej – od XVIII-wiecznych po najnowsze.

„Narodziny na przedmieściach” („Suburb Nativity”), akryl i grafit na płótnie (acrylic and graphite on canvas), 33 × 72 cm, 2005