Marzenia post-net. Sztuka po Internecie, w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

0
2452

Wystawa Private Setting – Art after the Internet jest podsumowaniem młodych autorów, którzy weszli na scenę artystyczną przy pomocy bardzo dynamicznemu rozwojowi Internetu i cyfrowej kultury masowej, w przestrzeni pełnych pozornie nieograniczonych możliwości i charakteryzującej się nadmiarem obrazów i informacji.

Trzydziestu młodych artystów, wszyscy urodzeni w latach 1980 i 1990, zostali zebrani przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, aby odpowiedzieć na konkretne pytanie: jak się zmieniła, w wyniku szerzącego się postępu technologicznego ostatniej dekady i codziennego kontaktu z mediami, tożsamość artysty i jego interakcja ze światem?

[cml_media_alt id='112320']Urso - Sogni (10)[/cml_media_alt] [cml_media_alt id='112319']Urso - Sogni (6)[/cml_media_alt]

Wystawa prezentuje kilkadziesiąt prac (wiele z nich to filmy), wszystkie zbudowane na fundamencie teoretycznym, który dotyka zawsze kluczowych zagadnień filozofii i socjologii ostatnich trzydziestu lat: świat jako przedstawiciel rozszerzenia totalitarnych obrazów, poddanych dyskusji na temat zalet rzeczywistości nad światem wirtualnym, gdzie zaciera się granica między prywatnością, a dostępnością dla ogółu, realnością a fikcją, oryginalnością a kopią. Przedstawione w skrócie kluczowe kwestie, które już dokładnie zostały omówione w sztuce postmodernistycznej, rozwijając swoje spostrzeżenia, na temat młodych artystów, którzy tworzą swoją własną sztukę – nadal słabo zdefiniowaną, przenosząc je na ekstremalne tereny -tak zwany post-Internet Art.

Dzieła są przedstawione w sposób dwuznaczny, otoczone aurą, która przyciąga ale i odpycha w tym samym czasie. Oziębła atmosfera oraz pustka, która towarzyszy wszystkim salom przenoszą widzaa w podróż blasku, gdzie ekrany wydają się być żywe, które niepokoją swoim chłodem i jednocześnie przyciągają swoją bliskością. Od wideo Eda Atkins, zaprojektowanego do odkrywania świata hiperrealistycznego, z tworzeniem złożonych środowisk cybernetycznych zaludnionych przez postacie wirtualne i awatary nieznanego pochodzenia z instalacjami interaktywnymi Daniela Kellera; poprzez google street views Johna Rafmana, do symulowanych światów stworzonych przez Ryana Trecartina, mających na celu zbadanie relacji w dobie komunikacji masowej i nadprodukcji informacji.

Podczas wystawy ma towarzyszyć uczucie chęci wzięcia udziału w pokazie szeregu dzieł sztuki, takich jak nigdy dotąd „przejściowych”, estetyka przejściowości post-net, na której te dzieła bazują. Projekty obrazów w PowerPoint, nakładające się na siebie języki, kiczowate filmy krótkometrażowe. Wydaje się dziwne, że z wyjątkiem nielicznych przykładów, wiele z tych dzieł wydaje się działać bardziej na odbiorcę gdy przyswajane są przed ekranem komputera ,wolne aby móc działać między obrazami, bez wielkogabarytowych mas funkcjonalności poświadczonych przez muzeum.

Mimo, że wystawa ogólnie nie została stworzona dla efektywności, nie zawsze będącej w stanie dostarczyć ukierunkowaną analizę i trafiając w punkt tematu , pozostała w charakterze kiczu intrygując ale nie krytycznie, proponując całkowicie szerokie możliwości wiążących się ze sobą języków światowych mediów internetowych. Wybór, na pewno odważny, szczególnie biorąc pod uwagę polski kontekst, taki jak nigdy przedtem w tym przypadku, bezpośrednio otwiera się na trendy współczesnej estetyki. Private Setting dlatego jest ważnym elementem w rozwoju kulturalnym miasta, ponieważ przedstawia istotne w najlepszy sposób dziwaczną dynamikę między sztuką, – oraz miejsca jej wykonywania- i obecną neoliberalną logikę obywatela społeczno-gospodarczego: wszystko bardzo szybkie, wszystko bardzo zmienne, bardzo kiczowate! „Postmodernistyczna bajka” , która trwa w Warszawie.

Do 6 stycznia 2015

Pod opieką Natalii Sielewicz

Artyści: Sarah Abu Abdallah and Joey L. DeFrancesco, Korakrit Arunanondchai, Ed Atkins, Trisha Baga and Jessie Stead, Darja Bajagić, Nicolas Ceccaldi, Jennifer Chan, CUSS Group, Czosnek Studio, Jesse Darling, DIS, Harm van den Dorpel, Loretta Fahrenholz, Daniel Keller, Ada Karczmarczyk, Jason Loebs, Piotr Łakomy, Metahaven, Takeshi Murata, Yuri Pattison, Hannah Perry, Jon Rafman, Bunny Rogers, Pamela Rosenkranz, Ryan Trecartin, Ned Vena